Νέες έρευνες, εδώ και πολλά χρόνια, που τελειοποιήθηκαν όμως στα τέλη της δεκαετίας του 2010,έχουν αποδείξει ότι ο εγκέφαλος παίζει ένα βασικό ρόλο στη «διάρθρωση» πολλών ασθενειών.

Ένα πολύ μεγάλο πλήθος ασθενών εμφανίζεται, κατά καιρούς, στη Βιονευρολογική με αδυναμία να βρει μια ουσιαστική θεραπεία για τις ημικρανίες του.

Η κατάθλιψη αποτελεί τη μάστιγα του εικοστού πρώτου αιώνα και πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο ο ένας στους δυο ανθρώπους του μέσου πληθυσμού να χρειάζεται μια ειδική νευροψυχιατρική περίθαλψη.

Η πείρα εδώ μας καθοδηγεί να πιστεύουμε ότι πρόκειται μάλλον για τυχαία γεγονότα, κυρίως σε άτομα που έχουν ελαττωμένη κινητική ή αθλητική δραστηριότητα.

Σε περιπτώσεις επιληπτικών κρίσεων είναι χαρακτηριστικό το «δάγκωμα» της γλώσσας.

Πάρα πολλές φορές σε γηραιότερους ασθενείς (άνω των εξήντα πέντε ετών) εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε τακτικά έντονες διαταραχές της συνείδησης που πολλές από αυτές φαίνονται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χωρίς αυτό να γίνεται κατανοητό.

Ακόμα και όταν έχουμε ένα και μοναδικό επεισόδιο απώλειας συνείδησης ή έστω επανειλημμένες μικρές διαταραχές της συνείδησης, πρέπει να προφυλάξουμε τα άτομα αυτά από όλες τις δυσάρεστες συνέπειες.

Η παχυσαρκία είναι μια μάστιγα που είναι υπεύθυνη για πολλές εμφανίσεις διαφόρων καρδιοαγγειακών και εγκεφαλικών νοσημάτων και κυρίως του μεταβολικού συνδρόμου.

Όταν έχουμε την εμφάνιση διαταραχών της μνήμης και κυρίως με συνοδεία μιας απάθειας, έλλειψη επικοινωνίας, διαταραχών προσανατολισμού και πιθανόν κρίσεων πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με τη διάγνωση.

Στη Βιονευρολογική έχουμε δει όλους τους συνδυασμούς σε ότι αφορά αυτές τις ασθένειες.

Αρχη