ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΝΟΗΜΑ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΈΝΤΟΝΑ.
Έχει γίνει μια έννοια παρόμοια με εκείνη της ηθικής της εργασίας και μάλιστα έχει πάρει τέτοια έκταση που πλέον δεν υπάρχει ενεργός πολίτης στον κόσμο απελευθερωμένος από αυτή. Το χρέος παράγει ευθύνη, ενοχή και αυτά και τα δυο μαζί την εμμονή. Την εμμονή ότι κάποιος είναι υπεύθυνος για τα χρέη του και ένοχος για τις δυσκολίες που δημιουργεί στη ζωή του και στο περιβάλλον του. Είναι μια συνεχής δυστυχία που καταδυναστεύει τη ζωή με τη μορφή της ενοχής και της συνεχής αναζήτησης λύσης. Έχει φτάσει βέβαια τα τελευταία χρόνια με την κλιμάκωση και με τη συνεχή εμμονή των χρηματοπιστωτικών οργανισμών να είναι όχι μόνο στοιχείο της ζωής μας, αλλά και η κυρίαρχη εμμονή της ύπαρξης μας.
