ΈΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ˙ΠΩΣ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ ΈΧΕΙ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΤΟ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ.
Ο λόγος είναι βέβαια ότι ξεκινάει από αυτή τη δομή του νου, που δεν έχει την τάση να μαθαίνει στην ουσία τους κανόνες που διέπουν τη ζωή, παρά μόνο να συλλέγει γεγονότα και μόνο γεγονότα. Έτσι λοιπόν μαθημένος να συλλέγει τα γεγονότα, να συνδυάζει τα γεγονότα και από τα γεγονότα να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα, ξεχνάει τελείως τους κανόνες που διέπουν τα γεγονότα ή φτιάχνονται από τα γεγονότα. Δεν έχει τη διάθεση να δείξει κατανόηση και δεν μαθαίνει αυθόρμητα όσα δεν μπορεί να μάθει ή όσα δεν του έχουν διδάξει. Η ζωή όμως ολόκληρη διέπεται από κανόνες, γνωστούς ή αγνώστους, όπου τα γεγονότα απλώς, προσαρμόζοντας ανάμεσα του, εκτιμώνται, αναλύονται και δημιουργούν δράσεις. Άρα ένας σύγχρονος άνθρωπος που θέλει λιγότερα προβλήματα για τη ζωή του, πρέπει να αφιερώσει περισσότερο χρόνο για αυτήν, προκειμένου να μάθει τους κανόνες. Η μάθηση των κανόνων, όσο πιεστική και αν είναι αυτή και αφόρητή καμία φορά για την ανθρώπινη φύση, διότι ο άνθρωπος είναι «κατασκευασμένος» περισσότερο να καταλαβαίνει τα γεγονότα, είναι τελείως απαραίτητη. Ο κανόνας είναι που διέπει τη ζωή, ο κανόνας είναι που ορίζει τον τρόπο της ζωής και ο κανόνας είναι είτε το θέλουμε είτε όχι αυτός που βρίσκουμε μπροστά μας, μετά από κάθε καθοριστικό γεγονός, που μπορεί να είναι η γέννηση, ο γάμος, η βάφτιση ή και ένα δικαστήριο ή ακόμη και αντιδικία. Άρα η τάση του ανθρώπου να μαθαίνει τους κανόνες πρέπει να γίνει μεγαλύτερη για να γίνει κατανοητό το περιβάλλον.
