Η μετάλλαξη των ψυχοκοινωνικών σημείων αναφοράς από το συλλογικό στο ατομικό, δεν αποτελεί μια σημερνή εξέλιξη. Πρόκειται για μία διαδικασία, η οποία για κάποιους έχει ως σημείο εκκίνησης την βιομηχανική επανάσταση, για άλλους ενδεχομένως ακόμα και την επικράτηση των μονοθεϊστικών θρησκειών και της έννοιας της ατομικής «σωτηρίας της ψυχής». Όπου και να τοποθετήσει κανείς την ιστορική αφετηρία, είναι απόλυτα βέβαιο ότι η τεχνολογία και ιδιαίτερα το διαδίκτυο επέσπευσε τις εξελίξεις και σήμερα το άτομο αυτοκαθορίζεται, ως αυτόνομη από την κοινωνία οντότητα. Το ίδιο το διαδίκτυο παρέχει άλλωστε την δυνατότητα στο άτομο να ζει κυριολεκτικά χωρίς την παρουσία άλλων, ή ακόμα και να εξυπηρετεί τις ανάγκες του χωρίς να αλληλεπιδρά με άλλους ανθρώπους.

Το διαδίκτυο αποτελεί με άλλα λόγια, το τεχνικό μέσο με το οποίο το οικονομικό σύστημα έδωσε την δυνατότητα στα άτομα να αναπτύξουν απόλυτα την αίσθηση της ατομικότητας ή ακόμα και του ατομικισμού και να διαχωρίσουν την ζωή τους από την υπόλοιπη κοινωνική ζωή. Είναι όμως απόλυτα αληθές αυτό; Ακόμα και στο διαδίκτυο, το άτομο αποτελεί μέλος μιας φαντασιακής κοινωνίας, την οποία χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς. Με άλλα λόγια, η μοναξιά που εκπέμπει το άτομο, το οποίο φαίνεται να στέκεται μόνο του, μπροστά από μία οθόνη, δεν βιώνεται από το ίδιο ως πραγματική μοναξιά. Αντίθετα, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος ότι το διαδίκτυο, με τις δυνατότητες που προσφέρει αποτελεί μία νέα ισχυρή πλατφόρμα για την επαναφορά της συλλογικής συνείδησης στα ατομικά υποκείμενα…

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

Αρχη