ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΈΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.
Η χώρα χαρακτηρίζεται από την απαιδευσία και την έλλειψη οποιασδήποτε εκπαιδευτικής επάρκειας σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα. Άσχετα με την κοινωνική ανάλυση του φαινομένου, το σίγουρο είναι ότι αυτές οι καταστάσεις δημιουργούν ένα «έλλειμμα» στην καθημερινότητα της ελληνικής ζωής. Αυτό το «έλλειμμα» πρέπει με κάποιον τρόπο να καλυφθεί και αν δεχτούμε ότι η φύση δεν δέχεται τα «κενά», επόμενο είναι ότι θα παρουσιαστεί μια εξέλιξη που θα τείνει να τα καλύψει. Η πορεία του όλου κόσμου που μας περιβάλλει δείχνει ότι αυτό είναι αναγκαίο και «μοιραία» θα γίνει.
