ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΕΝΗΝΤΑ, ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ Η ΓΝΩΣΗ ΌΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΠΡΟΪΟΝ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΗΓΗ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ Η ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΘΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΌΛΟΥΣ.
Πρόκειται για δουλειά «ρουτίνας»· το οποίο ήταν και το κύριο χαρακτηριστικό του πλούτου που δημιουργούσε η μεσαία τάξη με τις δυνατότητες και δεξιότητες που είχε.
Τώρα πλέον με την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, αρχίζει το μέλλον να γίνεται πιο δυσοίωνο για αυτούς τους ανθρώπους, διότι πλέον αρχίζει η μεγάλη εισαγωγή από «φτηνές» ιδιοφυΐες με ένα τεράστιο πλήθος δεξιοτήτων σε ότι αφορά τις παραδοσιακές μορφές εργασίας αλλά και τις καινούργιες, τις πιο «σοφιστικέ», που χαρακτηρίζουν την καθημερινότητα μας.
Οι άνθρωποι αυτοί που έρχονται πλέον σαν μαζική εισαγωγή εγκεφάλου από όλες τις χώρες του τρίτου κόσμου, προχωρούν σε νέου είδους συμβόλαια, πολύ φθηνότερα αλλά με τεράστιες δυνατότητες ότι αφορά την επίτευξη εισοδήματος, πλούτου και κέρδους για αυτούς που τους απασχολούν.
Έτσι λοιπόν δημιουργείτε ένα τεράστιο κενό με τις προηγούμενες γενιές, που ή είναι πολύ αργά λόγω ηλικίας ή είναι πολύ δύσκολα, λόγω μαθησιακών πλέον διαταραχών που συμβαδίζουν με την ηλικιακή φθορά και την οικονομική κατάσταση κάποιων τάξεων, να τους ανταγωνιστούν.
Βλέπουμε λοιπόν να δημιουργείται ένα καινούργιο τοίχος διαχωρισμού και μια νέα ας το πούμε, κατ’ ευφημισμόν, «ταξική κοινωνική δομή», η οποία φέρνει τα πάνω-κάτω.
Πρέπει εδώ πέρα, συγκεντρωτικά και εξατομικευμένα παράλληλα, να προσπαθήσουμε να βρούμε το σωστό δρόμο ανάμεσα στις καινούργιες «συμπληγάδες».
