ΣΗΜΕΡΑ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΌΧΙ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ.
Σήμερα, είναι πλέον γεγονός ότι μεγάλη μερίδα ανθρώπων μπροστά σε μια άλλη μερίδα, πολύ μικρότερη, ατόμων έχει τεράστιο ποσοστό ακαθορίστου χρέους που ρυθμίζεται από χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Αυτοί οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί διακινούν το χρήμα από τη μια κατεύθυνση του χρεωμένου προς τους οφειλέτες. Για τη γενίκευση αυτού του χρέους, σήμερα έχουν ανακαλυφθεί και άλλοι παράμετροι, όπου πλέον οι «οφειλές» σε χρήματα είναι σε εργασία, υπακοή και κυρίως υποταγή. Συνολικά, αυτές οι παράμετροι δημιουργούν την αίσθηση μιας πολύ μεγάλης κατάθλιψης που κυριεύει ολοένα και περισσότερο τον παγκόσμιο πληθυσμό. Tο περίεργο είναι ότι η εξάπλωση αυτής της κατάθλιψης είναι διπολική και προς αυτούς που τα καταβάλουν και προς αυτούς που τα λαμβάνουν. Άρα πρόκειται για ένα «σύστημα» δηλητηριώδες και προς τις δυο μεριές.
