Ένα από τα σημεία των καιρών είναι και το κοινωνικό πρότυπο του «τέλειου». Εκείνου που ποτέ δεν σφάλλει, που ποτέ δεν αστοχεί, που επιτυγχάνει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και συνέχεια. Προφανώς αυτό το μοντέλο ανθρώπου δεν υπάρχει πραγματικά, αλλά προβάλλεται καθημερινά από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την διαφήμιση, το σύστημα κατανάλωσης γενικά.
Εντούτοις, η ταύτιση με το πρότυπο αυτό μπορεί να εμπεριέχει κινδύνους για τον άνθρωπο, ο οποίος μη καταφέρνοντας να προσεγγίσει την «τελειότητα» και την επιτυχία που την συνοδεύει, πολλές φορές αισθάνεται αποτυχημένος και κατώτερος των περιστάσεων. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η επιτυχία δεν είναι τίποτα άλλο από το προσπέρασμα των διαδοχικών αποτυχημένων προσπαθειών που όλοι μας συσσωρεύουμε στην ζωή μας και πραγματικά τέλειος είναι αυτός ο οποίος αναγνωρίζει τις αδυναμίες του, τις δέχεται και παλεύει να τις βελτιώσει.
