Πάντοτε κυρίως σε στιγμές έντασης και κρίσεως, όπως αυτές που διανύουμε τώρα, εμφανίζονται εναλλασσόμενα η ανθρωπιά και η κτηνωδία.
Καινούργιες ανακοινώσεις της κεντρικής Ευρωπαϊκής τράπεζας φανερώνουν ότι ο αποπληθωρισμός πλέον στην Ευρώπη αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός.
Με αφορμή την επίσκεψη του Ιταλού Πρωθυπουργού Ενρίκο Λέτα στην Αθήνα, η σημερινή ειδησεογραφία εστιάζει στις σχέσεις ανάμεσα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίες βιώνουν όλες ανεξαιρέτως καταστάσεις οικονομικής κρίσης. Η νομισματική ενοποίηση, η οποία πριν από 10 χρόνια παρουσιάστηκε ως «οικονομικό άλμα» και «σταθμός» στην πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, σήμερα φαίνεται να μην ευνοεί τις χώρες του νότου της Ευρώπης.
Κατά τις δεκαετίες μετά την Μεταπολίτευση, το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα αποτέλεσαν τους μεσάζοντες ανάμεσα στην κοινωνία και την οικονομία. Η οικονομική εξουσία υπαγόρευε, η Βουλή νομοθετούσε, η κοινωνία εξέλεγε. Δημιουργήθηκε έτσι το ιδιότυπο νεοελληνικό Κράτος, με τους 800.000 δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι ήταν παράλληλα και εκλογικοί πελάτες των κομμάτων που χρηματοδοτούσε η οικονομική εξουσία.
Με την δικαστική διαδικασία να βρίσκεται σε εξέλιξη, η επιλογή των δημοτικών αρχών της αμερικάνικης μεγαλούπολης του Ντιτρόιτ να πτωχεύσει, έχει προκαλέσει πολλές και αντικρουόμενες συζητήσεις παγκοσμίως. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα 28 δήμαρχοι υπέβαλλαν την ταυτόχρονη παραίτησή τους, γιατί οι δήμοι τους βρίσκονται περίπου στην ίδια θέση της αναγκαστικής στάσης πληρωμών.
Ο φόρος ως θεωρητική σύλληψη, δεν είναι παρά η συστηματοποιημένη ανακατανομή του εισοδήματος με στόχο την διασφάλιση πρόσβασης σε όλους στα βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως για παράδειγμα η υγεία.
Σε μία περίοδο έξαρσης της «υστερίας των αγορών», πολλοί θεωρούν ότι η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας μπορεί να αυξήσει την κατανάλωση και να δώσει διέξοδο στην ασθμαίνουσα εμπορική κίνηση. Ανεξάρτητα από την ορθότητα ή μη του επιχειρήματος, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ενδέχεται να έχει μια σειρά από παράπλευρες επιπτώσεις που αξίζει να αναφερθούν.
Ο «ορυμαγδός» απολύσεων των τελευταίων ημερών, φέρνει στο προσκήνιο ένα πολύ σημαντικό αλλά όχι ιδιαίτερα συζητημένο θέμα. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι, ποιος μπορεί να είναι ο αντίκτυπός της απώλειας της εργασίας για την υγεία;
Ότι αφορά αυτή την ερώτηση, η απάντηση είναι πολύ δύσκολή γιατί υπάρχει ένας έντονος διχασμός, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική.
Παρατηρείται πολλές φορές σε ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μια διαταραχή ενός ημισφαιρίου της παρεγκεφαλίδας , ένας «ιδιόμορφος» τρόμος, ο οποίος αυξάνει όταν το χέρι πλησιάζει στο στόχο.
Ο μετωπιαίος λοβός είναι το τμήμα του εγκεφάλου, πίσω ακριβώς από το μέτωπο, ένας για κάθε ημισφαίριο.
Το στρες διαταράσσει όλες τις εγκεφαλικές λειτουργίες , ανάλογα με την ένταση και τη χαρακτηριοδομή του ατόμου που το δέχεται.
