ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ ΣΤΡΕΣΟΓΟΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ.
Μια σειρά από επαφές, οι περισσότερες δηλαδή, τόσο εργασιακές, οικογενειακές, ακόμη και προσωπικές, γίνονται κατά ανάγκη σε σημείο που να μας επιβαρύνουν πάρα πολύ. Αυτό εδώ το πράγμα δεν το δέχεται ο εγκέφαλος, όσο και αν φαίνεται παράλογο. Βέβαια, χρειάζεται μια ισορροπία μεταξύ μοναξιάς, εργασίας και επικοινωνίας, αλλά η ανάγκη για να είναι κανείς μόνος του για μεγάλο χρονικό διάστημα και να κάνει διασυλλογισμό για την καθημερινότητα του και για την προσωπικότητα του σήμερα είναι ένα από τα πιο αναγκαία και απαραίτητα μέτρα για την ψυχολογία του καθενός μας. Βέβαια, διάφορες επιστημονικές αναλύσεις δείχνουν το ένα ή το άλλο, αλλά η ιατρική πείρα έχει καταδείξει ότι εφόσον όλα τα προβλήματα σε καθημερινό επίπεδο φτάσουν σε ένα στάδιο, το οποίο να θεωρείται ικανοποιητικό, μετά η απόλυτη μοναξιά, το κλείσιμο στον εαυτό του και ο διασυλλογισμός και συλλογισμός της όλης κατάστασης είναι κάτι που βοηθάει αφάνταστα την ψυχική υγεία. Με τη σειρά της η ψυχική υγεία είναι απαραίτητη, προκειμένου να προωθηθεί η σωματική υγεία και να έρθουν τα πράγματα στη θέση τους. Συνεπώς, αξίζει τον κόπο σε καθημερινή βάση να βρίσκουμε χρονικά διαστήματα, όσο γίνεται πιο μεγάλα, προκειμένου να μάθουμε να ζούμε με τον εαυτό μας και επί ευκαιρία να ασκούμε και αυτοκριτική.
