Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα επιχειρείται κάτι πάρα πολύ δύσκολα και χωρίς πολλές προοπτικές επιτυχίας.
Πρόκειται για την προσπάθεια να μην περικοπούν οι κοινωνικές και ιατρικές δαπάνες και ταυτόχρονα μια μακροοικονομική σταθερότητα η οποία θα εγγυάται και την ποιότητα των γιατρών. Είναι φανερό πως για να πετύχει αυτό χρειάζεται μια παράλληλη οργάνωση και προς τις δύο κατευθύνσεις που αυτή την στιγμή με τις ενδείξεις που υπάρχουν δεν είναι δυνατή σαν κοινωνικό σύνολο να επιτευχθεί.
Άρα πρέπει να σκεφτόμαστε ατομικά πλέον τι μπορεί να κάνει ο καθένας.
