Πλέον η νευροφυσιολογία και η νευροβιολογία αρχίζουν και ανακαλύπτουν το ότι τόσο στα θήλεα όσο και στα άρρενα υπάρχει μια διαφορετική δομή και λειτουργία του εγκεφάλου.

Πρόκειται για μια νόσο με κληρονομική προδιάθεση που ανήκει στις φακοματώσεις.

Ο όρος αυτός οφείλεται στον Άγγλο ερευνητή και συγγραφέα Φράνσις Κρικ που πέθανε το 2004, ο οποίος υποστήριζε ότι, πέρα από τη θρησκευτική παραδοχή σε ότι αφορά τη συνείδηση και τη φιλοσοφική διερεύνηση των εφαρμογών της, έχουμε την υποχρέωση να εξετάσουμε και την εκδοχή της συνείδησης σαν συνέχεια και προϊόν παραγωγής του μυαλού.

Τα τελευταία χρόνια στις μελέτες που γινόντουσαν για το πάρκινσον ανακαλύφθηκαν πάνω στα κύτταρα του ραβδωτού σώματος οι υποδοχείς D1 και D2.

Στο νευροφυσιολογικό κέντρο της Αϊόβα, υπό την εποπτεία του Πορτογάλου Αντόνιο Νταμάσιο, την τελευταία δεκαετία έγινε μια επισταμένη έρευνα, προκειμένου με νευροφυσιολογικές εξετάσεις να απαντηθεί το ερώτημα, κατά πόσο οι διαταραχές του προμετωπιαίου λοβού φέρνουν αλλαγές στη συμπεριφορά του ατόμου.

Οι επιγενετικές διαταραχές έρχονται στο γονίδιο μετά από εξωτερικό ερεθισμό.

Κινητικές και αισθητικές διαταραχές, που καθιστούν ύποπτη διαγνωστικά μια μεταβολή ή βλάβη των σπονδύλων της σπονδυλικής στήλης, οφείλουν να αναλύονται νευρολογικά πολύ εκτενέστερα και από πλευράς ιστορικού και εξετάσεων.

Η διάγνωση «ατροφίες πολλαπλών συστημάτων» είναι μάλλον περιγραφική, προκειμένου να γίνει κατανοητό περί τίνος πρόκειται.

Τα εγκεφαλικά, κατά κανόνα, έρχονται από «πλύσιμο αρτηριών».

Οι σύγχρονες βελτιωμένες μορφές ηλεκτροεγκεφαλογραφικών συσκευών, εξοπλισμένες με τη σύγχρονη τεχνολογία των υπολογιστών, φέρνουν μια νέα εποχή στη νευρολογική διάγνωση.

Αρχη