Από την πείρα μας στη Βιονευρολογικη, έχοντας εξετάσει εκατοντάδες ανθρώπους με κάθε μορφή και είδους ημικρανίας, έχουμε παρατηρήσει, στη συγκεντρωτική έρευνα που κάνουμε τουλάχιστον εδώ στο δικό μας εργαστήριο, ότι οι συχνές ημικρανίες αποτελούν ένα μεγάλο κίνδυνο για τη φυσιολογική λειτουργία της μνήμης.

Σε περίπτωση λοιμώξεων περιφερικών νευρών του τύπου Guillain-Barré τακτικά εμφανίζονται και διάρροιες σαν πρώτο σύμπτωμα μαζί με το πυρετικό σπασμό και τα έντονα κοιλιακά άλγη.

Στη Βιονευρολογική προσπαθούμε πάντοτε σε κάθε νευρολογική εξέταση να δούμε το εύρος της κινητικής προσαρμοστικότητας και δυνατότητας μάθησης, σε ότι αφορά την παρεγκεφαλίδα .

Όπως ξέρουμε στη Βιονευρολογική, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό «νευρωνικό τόξο » μεταξύ νωτιαίου μυελού, παρεγκεφαλίδας, αιθουσαίου νεύρου και φλοιού.

Η ψύχωση της συσχέτισης σαν αμιγώς ψυχιατρικό σύμπτωμα είναι η αλήθεια πως δεν εμφανίζεται τακτικά.

Μέχρι τώρα, μπορούσαμε στη Νευρολογία και Ψυχιατρική να παρακολουθήσουμε κάποια λειτουργία από αυτά που έλεγε ή δεν έλεγε ο ασθενής ή σε συνδυασμό με κάποια ευρήματα κλινικών εξετάσεων.

Στη Βιονευρολογική, υπάρχει μια πείρα σε ότι αφορά αυτή την αντιμετώπιση, δηλαδή με τη θρόμβωση των εγκεφαλικών ανευρυσμάτων, κυρίως όμως από τα ιστορικά των ασθενών και όχι από άμεση συνεργασία με τους χειρουργούς.

Το ότι το αίμα αποτελεί ένα βασικό παράγοντα στο «παιχνίδι» του εγκεφαλικού επεισοδίου είναι γνωστό.

H προλακτίνη είναι μια ορμόνη, «τροχονόμος», που βγαίνει από το πρόσθιο λοβό της υπόφυσης.

Αρχη