Πριν από 25 χρόνια στην Ευρώπη υπήρχε μια ευχάριστη στατιστική όταν παρατηρήθηκε ότι άρχισαν να μειώνονται οι απόπειρες αυτοκτονίας ή και «επιτυχημένοι» αυτόχειρες.

Είναι γνωστό ότι στην σκλήρυνση κατά πλάκας έχουμε ένα αυτοάνοσο νόσημα.

Οι επιληπτικές καταστάσεις στα παιδιά διαπιστώνονται σχετικά γρήγορα και πολλές φορές πριν ολοκληρωθεί μια ακριβής με ψυχαναγκαστικό ρυθμό τιθέμενη διάγνωση, χορηγείται αντιεπιληπτική αγωγή.

Τον τελευταίο καιρό στους ιατρικούς κύκλους έχουν εξελιχθεί πολύ οι έρευνες της ηλικίας και των σχέσεων γήρατος και συναισθημάτων.

Τα τελευταία 2-3 χρόνια ζούμε εμβρόντητοι την οικονομική αναταραχή της Ευρώπης και στην Ελλάδα.

Πάντοτε στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις το μεγάλο άγχος των γιατρών μετά την οξεία φάση είναι οι μικρές βλάβες που εναπομένουν.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια οι υπναγωγικές ψευδαισθήσεις αποτελούσαν αντικείμενο έρευνας ανθρώπων με καλλιτεχνικές τάσεις π.χ. ποιητών, ζωγράφων κ.λ.π.

Όταν προκύπτει ένα αυτοάνοσο νόσημα που δεν είναι κληρονομικό με τους μεντελικούς χαρακτήρες τότε μιλάμε για μια προδιάθεση.

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010 όποιος διάβασε κυριακάτικες εφημερίδες στο 60% με 80% αναφερότανε όλες σε διάφορα σκάνδαλα πολιτικού, κοινωνικού και δημοσιοοικονομικού τύπου.

Η ιστορία της χειρουργικής της επιληψίας άρχισε όταν μετά από τυχαίες στον εγκέφαλο επεμβάσεις, πιστοποιήθηκε ότι κατά καιρούς διαπιστωνόταν στον κροταφικό λοβό μια σκλήρυνση της εσωκροταφικής επιφάνειας.

Αρχη