Η ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΤΕΧΝΗ ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΧΟΥΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ.
O κάθε θεατής βλέπει στην εικόνα αυτό που επεξεργάζεται νοητικά. Άλλος «βγάζει» πολλά, άλλος λίγα. Η εικόνα όμως παραμένει ίδια και αναλλοίωτη. Έχει όμως ένα σημαντικό έργο. Δηλαδή, βάζει τον εγκέφαλο να «δουλέψει».
Ορισμένες δε φορές τον εξωθεί στο να παράξει μεγάλο έργο, εκπαιδεύοντας τον έτσι σε νέες δεξιότητες. Η αφηρημένη τέχνη και η κατανόηση της είναι αυτόματα ένας δείκτης και παραγωγός των δεξιοτήτων του θεατή. Και όλα αυτά μένοντας η εικόνα πάντα ίδια.
