Αυτές της ημέρες ξεκινά η θεσμική συζήτηση για την εισαγωγή και στην Ελλάδα του συστήματος γεωπροσδιορισμού κρατουμένων με την χρήση πομπού, ως εναλλακτική στην φυλάκιση πρακτική. Το θέμα αποτελεί εδώ και χρόνια σημείο αντιπαραθέσεων ανάμεσα στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κόσμου της δικαιοσύνης. Για τους μεν υπέρμαχους της χρήσης του «ηλεκτρονικού βραχιολιού», το μέτρο μπορεί να αποσυμφορήσει τις ελληνικές φυλακές και να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των κρατουμένων, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η δημόσια ασφάλεια. Για τους πολέμιους, η χρήση του συστήματος αυτού ανοίγει μια κερκόπορτα για την διεύρυνση τέτοιων κατασταλτικών μηχανισμών σε όποιον θεωρηθεί κίνδυνος για το πολιτικό σύστημα. Ανεξάρτητα από το που τοποθετείται κανείς θεωρητικά, το μέτρο εφαρμόζεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης και οι κριτικές που το συνοδεύουν είναι μάλλον αρνητικές. Σε πολλές περιπτώσεις η ψυχολογική πίεση που συνοδεύει αυτόν που φορά το «βραχιολάκι» είναι εντονότερη από εκείνη της φυλακής, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό να επιλέγει να γυρίσει στον εγκλεισμό ή να επιχειρεί να απαλλαγεί από αυτό με άλλους τρόπους.
