Πάντοτε κυρίως σε στιγμές έντασης και κρίσεως, όπως αυτές που διανύουμε τώρα, εμφανίζονται εναλλασσόμενα η ανθρωπιά και η κτηνωδία.
Καινούργιες ανακοινώσεις της κεντρικής Ευρωπαϊκής τράπεζας φανερώνουν ότι ο αποπληθωρισμός πλέον στην Ευρώπη αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός.
Αρκετοί λογοτέχνες αρέσκονται στην παρομοίωση του ανθρώπου με τον χαμαιλέοντα, ο οποίος έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται σε χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην μπορεί να γίνει αντιληπτός από τους εχθρούς του. Η κινηματογραφική φαντασία επίσης οργιάζει με τις ιστορίες ανθρώπων, οι οποίοι καταφέρνουν να ξεφεύγουν αλλάζοντας προσωπεία και περνώντας απαρατήρητοι.
Στην σημερινή εποχή κρίσης όλων των αξιών, πολλοί αναρωτιούνται τι σημαίνει πραγματικά πλούτος. Χρήματα, εξουσία, υλικά αγαθά ή μήπως συναισθήματα, ανθρώπινη επαφή, εμπειρίες; Πολλοί θα σπεύσουν να πουν ότι σήμερα χωρίς υλικά αγαθά δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος
Για πολλούς ανθρώπους η επιτυχία, η κοινωνική καταξίωση, η αναγνώριση αποτελούν γνώμονα της προσωπικής ευτυχίας. Αυθαίρετα πολλές φορές θεωρούμε ότι ο επιτυχημένος, ο πλούσιος, ο διάσημος, είναι απαραίτητα και ευτυχισμένος ή εν πάση περιπτώσει, είναι πιο ευτυχισμένος από τον μέσο άνθρωπο.
Ο άνθρωπος καθημερινά συγκρίνεται με τους συνανθρώπους του. Συγκρίνεται, είτε για να επιβεβαιώσει κάποια στοιχεία υπεροχής του απέναντι στους άλλους, είτε για να ταυτοποιήσει την αδικία σε βάρος του σε κάποιον τομέα. Παραδείγματος χάριν, ένας ευκατάστατος άνθρωπος συγκρίνεται με τους υπόλοιπους, με φόντο την οικονομική του υπεροχή.
Πολλοί αναλυτές ερμηνεύουν την ανθρώπινη συμπεριφορά ως έναν διαρκή αντικατοπτρισμό ανάμεσα στα «θέλω» και στα «πρέπει». Μάλιστα, η επιστήμη της ψυχολογίας τεκμηριώνει ότι τα «θέλω» και τα «πρέπει» δεν είναι τίποτα άλλο παρά «κώδικες», τους οποίους μεταδίδει το ίδιο το κοινωνικό σύνολο στα άτομα.
Αρκετοί οικονομολόγοι, δανείζονται για την ερμηνεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς, μια σειρά από μοντέλα της ψυχιατρικής θεωρίας, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την έννοια της «ευχαρίστησης» και το κατά πόσο η αναζήτησή της επηρεάζει προσωπικές επιλογές. Με άλλα λόγια, μία οικονομική επιλογή μπορεί να βασίζεται σε μία εγκεφαλική λειτουργία, από την οποία εισπράττουμε ευχαρίστηση.
Ήδη εδώ και πάνω από 20 χρόνια, η τηλεόραση έχει υποκαταστήσει αρκετές άλλες εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, ενώ σύμφωνα με έγκριτους αναλυτές, έχει οδηγήσει μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, σε αυτό που οι κοινωνιολόγοι ονομάζουν «απώλεια του κοινωνικού κεφαλαίου», δηλαδήΔΙΑΒΑΣΤΕ
Η μετάλλαξη των ψυχοκοινωνικών σημείων αναφοράς από το συλλογικό στο ατομικό, δεν αποτελεί μια σημερνή εξέλιξη. Πρόκειται για μία διαδικασία, η οποία για κάποιους έχει ως σημείο εκκίνησης την βιομηχανική επανάσταση, για άλλους ενδεχομένως ακόμα και την επικράτηση των μονοθεϊστικών θρησκειών και της έννοιας της ατομικής «σωτηρίας της ψυχής»
