ΤΟ 1976 ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΒΡΕΘΩ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΓΚΟΡΛΕΜΠΕΝ.
Εκεί επρόκειτο με τα σχέδια της τότε σοσιαλιστικής κυβέρνησης να γίνει το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο για ειρηνικούς σκοπούς (παραγωγή ενέργειας).
Φώτο 1
Ακόμα τότε με τα ελληνικά μυαλά που είχα θεωρούσα απαραίτητη ή μάλλον βιωματική σχεδόν την παρουσία μου εκεί. Το κλίμα και το πνεύμα της διαδήλωσης (Φώτο 1) μου θύμιζε τα δικά μας εδώ στην Ελλάδα. Εκεί γνώρισα έναν διαδηλωτή πολύ διαφορετικό από τους άλλους, γιό παπά ο οποίος είχε μια πολύ ειρηνική φυσιογνωμία και ένα τρομερά ήσυχο για την εποχή λόγο.
Φώτο 2
Λεγόταν Χάρτμουντ Γκρούντλερ (Φώτο 2 ).
Θυμάμαι που έλεγε και μάλιστα μιλούσε αργά για να τον καταλάβω με τα τότε Γερμανικά μου, ότι πρόκειται για την αρχή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου που θα οδηγήσει στην καταστροφή της γης.
Τα πυρηνικά όπλα δεν θα ήταν πλέον οι ατομικές βόμβες αλλά τα φθαρμένα πυρηνικά εργοστάσια.
Μετά από ένα χρόνο μάθαμε όλοι με μεγάλη έκπληξη πως ο Χάρτμουντ ως ένδειξη διαμαρτυρίας αυτοπυρπολήθηκε. Η πράξη του ξεχάστηκε και έγινε απλώς επίκαιρη επειδή η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα Eit επανέφερε το θέμα σαν ανάμνηση αντίστασης σε μια πράξη που θα χρειαστεί νέες αυτοθυσίες.
Πρόκειται για την ψήφιση νόμου στην Ουκρανία για το άνοιγμα ενός πυρηνικού εργοστασίου. Η Ουκρανία είναι η χώρα όπου ως γνωστόν βρισκόταν στο Τσερνομπίλ.
Μετά από 25 χρόνια από την καταστροφή το έδαφος της μισής χώρας είναι ακόμα δηλητηριασμένο από ραδιενεργά κατάλοιπα και πάρα πολλοί άνθρωποι άρρωστοι από αυτό.
