Ένας άκρως καθοριστικός παράγων για τη δημιουργία καταθλιπτικού συνδρόμου είναι και η έλλειψη επικοινωνίας.

Πρόκειται για κοινό σύμπτωμα και κυρίως ο ασθενής, που πάσχει από αυτή, ξυπνάει πολύ νωρίς το πρωί, δεν μπορεί να αποκοιμηθεί ή αν αποκοιμηθεί, ξαναξυπνάει και είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξανακοιμηθεί.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Ρόμπιν Φράνκλιν του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ υπάρχει μια πιθανότητα να βρεθεί μια λύση σε δέκα με δεκαπέντε χρόνια.

Περιφερικά θεωρούνται τα μεικτά νεύρα των άκρων και του προσώπου.

Η δυσαυτονομία, σαν όρος, περιβάλλει τις δυσλειτουργίες του αυτόνομου νευρικού συστήματος.

Ο διαχωρισμός των επιληπτικών κρίσεων από ψυχικά προβλήματα και ο διαχωρισμός μεταξύ τους αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια τόσο της νευρολογίας όσο και της ψυχιατρικής.

Με τα προκλητά δυναμικά (οπτικοακουστικά και σωματοαισθητικά) έχουμε την δυνατότητα, ερεθίζοντας ένα αισθητήριο όργανο (οπτικοακουστικό και σωματοαισθητικό νεύρο) να παίρνουμε μια απάντηση-καταγραφή από το ανάλογο εγκεφαλικό κέντρο.

Τα υιοθετημένα παιδιά αποτελούν το πιο κατάλληλο «υλικό», προκειμένου να εξερευνηθεί σε βάθος το θέμα της ανάπτυξης σχιζοφρένειας μέσα από θετούς γονείς.

Ενώ η ροή του αίματος στο σώμα έχει συγκεκριμένες σταθερές που προέρχονται από την καρδία, ανάλογα με τις απαιτήσεις του εξωτερικού και εσωτερικού περιβάλλοντος, ο εγκέφαλος «αυτορυθμίζεται».

Οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις σήμερα αποτελούν, κυρίως για τον πολιτισμένο κόσμο, προϊόντα ατυχημάτων ή τροχαίων συμβάντων.

Αρχη